Napełnianie Duchem

Różnymi rzeczami napełniamy nasze serca i umysły: marzeniami o doczesności, rozrywką, nauką. Jednak tylko napełnienie Duchem Świętym niesie ze sobą pełnię duchowej satysfakcji.

W liście do Efezjan 5,18 apostoł Paweł daje pewne zalecenie: „I nie upijajcie się winem, które powoduje rozwiązłość, ale bądźcie pełni Ducha”. Upijanie się winem i napełnianie się Duchem są tutaj sobie przeciwstawione, gdyż w pewnym sensie dostarczają podobnych doznań.

Słowo rozwiązłość oznacza utratę samokontroli i robienie rzeczy, których człowiek się wstydzi będąc trzeźwym. Natomiast napełnienie Duchem Świętym prowadzi czasami do nietypowych zachowań, z których jesteśmy zadowoleni następnego dnia. Słowo napełniajcie się wskazuje na czynność wykonywaną w sposób ciągły, a nie jednorazowo. Z tego powodu można by sparafrazować słowa Pawła w ten sposób: Nieustannie napełniajcie się Duchem Świętym czyli każdego dnia spożywajcie świeże wino Ducha. Dlaczego? Bo tylko to wino prawdziwie koi, poi, cieszy, odpręża i otwiera na innych.

W dniu Zielonych Świąt, w rozdziale 2 Dziejów Apostolskich, kościół był wypełniony Duchem Świętym. W wersecie 13 czytamy, że tłum wyśmiewał się z nich mówiąc: „Młodym winem się upili”. W wersecie 15 znajdujemy odpowiedź Piotra na to oskarżenie: „Albowiem ludzie ci nie są pijani, jak mniemacie”. Źródłem ich stanu, wyglądającego na nietrzeźwość, nie było wino tego świata, ale młode wino Ducha Świętego. Piotr wyjaśnia to cytując księgę Joela w wersecie 17, gdzie znajduje się proroczy opis tego, jak wyglądać będzie świat, gdy Duch Święty zostanie wylany na każde ciało.

Zwróćmy uwagę na nietypowe zachowanie Piotra, kiedy z wielką odwagą wyszedł przed kpiący tłum i odważnie przemawiał. To jest ten sam Piotr, który zaparł się Pana trzy razy. Teraz stanął przed tym samym tłumem, który ukrzyżował Jezusa i głosił im ewangelię. Był napełniony Duchem. Z pewnością następnego ranka był bardzo szczęśliwy z powodu tego, co zrobił. Szczególnie gdy przypomniał sobie, że 3000 ludzi zostało zbawionych w odpowiedzi na jego odwagę, której źródłem był Duch Święty.

Jezus kazał nam robić nieracjonalne rzeczy, takie jak uzdrawianie chorych, wskrzeszanie umarłych, oczyszczanie trędowatych, wyrzucanie demonów oraz głoszenie Ewangelii o Królestwie (Mt 10,7.8). Kazał nam być świadkami idącymi na cały świat (Dz 1,8; 2 Kor 5,20). Bóg kazał Ananiaszowi iść do Saula i położyć na niego ręce, aby ten odzyskał wzrok. To nie była racjonalna propozycja zważywszy na fakt, że Saul był znany z aresztowania chrześcijan i wydawania ich pod sąd, a nawet na śmierć.

Dawniej nigdy nie modliłem się za chorymi. Nie dlatego, że nie wierzyłem w uzdrowienie. Nauczałem nawet na ten temat. Po prostu nie wierzyłem, że mam coś co może pomóc ludziom w procesie uzdrowienia. Miałem wymówki w stylu: Nie mam daru uzdrawiania. Gdy jednak pozwoliłem Duchowi Świętemu przekształcić mój umysł to zacząłem żyć pod Jego wpływem i zacząłem robić rzeczy, których nigdy bym nie zrobił. Zacząłem modlić się za chorymi i, ku mojemu zaskoczeniu, ludzie byli uzdrawiani. Zacząłem pić wino Ducha większymi haustami i znajdowałem w sobie ponadnaturalną odwagę by podejmować ryzyko i modlić się za ludźmi w supermarketach, na lotniskach czy w ich domach. Ludzie byli uzdrawiani!

Większość z nas ma trudności z podjęciem ryzyka dla Królestwa Bożego. Jesteśmy zbyt onieśmieleni, zawstydzeni tym, co inni mogą o nas powiedzieć czy pomyśleć. Moją radą jest byśmy całkowicie poddali się Duchowi Świętemu. Napełniajmy się Nim do momentu aż wszelkie zahamowania znikną a wtedy zobaczymy jak wspaniałe, niezwykła rzeczy Bóg będzie dokonywał przez nasze ręce.

Kevin Dedmon

Podobne artykuły:

https://jadlodajnia.org/2011/08/12/co-za-duch-swiety/

https://jadlodajnia.org/2011/03/10/w-mocy-ducha-swietego-2/

https://jadlodajnia.org/2011/08/24/glod-boga/

https://jadlodajnia.org/2011/05/01/zagubieni-w-swietosci-1/