Wolność przez niewolę
Czy przydarzyło Ci się kiedykolwiek być upodlonym przez grzech pomimo, że pragnąłeś być wiernym chrześcijaninem? Czy obawiasz się, że że stanie się to ponownie? Istnieje tylko jedno rozwiązanie tego problemu – poddanie się pod niewolę Boga.
Niechaj grzech nie panuje już więcej nad waszym nędznym ciałem, nie poddawajcie się jego żądzom. Niech żadna część waszego ciała nie stanie się narzędziem zepsucia używanym do grzeszenia, lecz powierzcie się Bogu zupełnie, bez reszty!
Powstaliście z martwych i w rękach Boga macie być narzędziami używanymi do jego zaszczytnych celów. Grzech nie musi być waszym panem, gdyż nie podlegacie przepisom Prawa, którymi grzech was zniewala: pozostajecie pod osłoną Bożej łaski i miłosierdzia, jesteście wolni!
A jeśli nasze zbawienie nie zależy od przestrzegania Przykazań, lecz od przejęcia łaski Bożej, czy znaczy to, że mamy beztrosko grzeszyć? Nie, w żadnym wypadku!
Czy wiecie, że sami obieracie sobie pana? Możecie obrać grzech, a wraz z nim śmierć, albo posłuszeństwo, a z nim uniewinnienie. Ten komu się poddajecie, stanie się waszym Panem, a wy jego niewolnikami. Dziękujcie Bogu, że będąc kiedyś niewolnikami grzechu, całym sercem przyjęliście przekazaną wam Bożą naukę. I zostaliście uwolnieni spod władzy grzechu – waszego poprzedniego pana, stając się niewolnikiem nowego, to jest sprawiedliwości.
Posługuję się przykładem niewolników i panów, abyście mnie lepiej zrozumieli: tak jak dawniej byliście niewolnikami grzechu w jego różnych postaciach, teraz musicie stać się niewolnikami wszystkiego, co słuszne i święte.
Kiedy byliście niewolnikami grzechu, obce wam było to co dobre i prawe. A jaki był tego skutek? Taki, że obecnie wstydzicie się wszystkiego, co robiliście, a co prowadzi do wiecznej zguby. Teraz uwolnieni spod władzy grzechu, jesteście niewolnikami Boga, czego owocem jest świętość i wieczny życie (Rz 6,12-22).
Paweł
Jadłodajnia 