Zjednoczeni w Bożej chwale
Wielbienie Boga jest kluczowym zadaniem wyznawców Boga „Jahwe”. Aniołowie robią to przez cały czas (Iz 6,2.3). Starcy i zwierzęta też (Ap 4,8-11). My też powinniśmy, jeżeli zależy nam na przebywaniu w Bożej chwale.
W dniach 19-21 kwietnia 2013 w ośrodku Fundacji „Proem” w Zakościelu odbył się 15 weekend dla Jezusa pt.: „Warsztaty uwielbienia – Chwała Bogu”. Było to bardzo syte pod każdym względem spotkanie. Lata mijają, a Bóg nieustannie nas zaskakuje. Ogrom jego panowania jest zdumiewający. Za każdym razem odkrywa przed nami nowe aspekty swojej osobowości. Tym razem uczyliśmy się oddawać Jemu chwałę w duchu i ciele. Prowadzących było kilku.
Kamila Rudź opowiedziała jak Boga wielbią wyznawcy Chrystusa w Afryce. Wygląda to znacznie inaczej niż u nas. W najbliższym czasie w „Jadłodajni” ukaże się reportaż na ten temat.
Agata Strzyżewska poprowadziła nauczanie na temat wielbienia Boga w świetle tekstów Biblii. Jedną z najciekawszych informacji dotyczyła słów użytych na określenie tego co w polskich Bibliach jest często przetłumaczone jako „radować się” i „chwalić Boga”.
W Nowym Testamencie w 80% przypadków na określenie polskich słów „chwalić” i „radować się” w oryginale użyto dwóch słów, które znaczą:
PROSKUNEO – „oddać pocałunek”, „całować rękę”, „upaść przed kimś” – dosłownie i w przenośni
SHACHAH – „paść na kolana”, „upaść na twarz”, „zgiąć się w pełnej postawie szacunku miłości”
Innymi greckimi słowami, które sie pojawiają w Biblii są:
AINESIS, AINOS, AINEO – „głośno opowiadać historię”. Słowa te występują wyłącznie w kontekście wielbienia Boga.
DOXA (rzeczownik) – „chwała”, DOXAZO (czasownik) – „chwalić z wielkim szacunkiem z powodu dobrej opinii”.
HUMNEO (czasownik) – „śpiewać hymn pochwalny” (Dz 16,25).
PSALLO – „brzdąkać” (Jk 5,13)
EXOMOLOGEO – „pozwolić wylewać się słowom” (Rz 15,9)
AGALLIAO – „tańczyć skoczny taniec radości” (Łk 6,23; Dz 16,34)
W Starym Testamencie w oryginale użyto następujących słów:
YADAH (ten sam korzeń co JUDAH) – „entuzjastyczne wymachiwanie rękoma”
TOWDAH – „wzniesienie rąk w uwielbieniu i dziękczynieniu”
HALAL – „szaleć, zachwycać się, wychwalać”, „być hałaśliwie głupim przed Bogiem”
SHABACH – „krzyczeć głośno i radośnie” (Ps 63,3; 117,1; 147,12; Dn 2,23).
ZAMAR – „dotykanie strun” (Ps 21,13; 57,7; 108,1; 138,1).
BARAK – „klękanie pełne czci” (Ps 72,15)
TEHILLAH – „śpiewanie hymnu chwały” lub dosłownie „śpiewać twoje halal”
Poranki i wieczory były poświęcone na wielbienie, podczas którego można było wylewać duszę przed Bogiem, a On dotykał w tym czasie serc i umysłów. Usługiwały dwa zespoły. W jednym usługiwali Agnieszka Kosowska, Iza Smalec i Ola Moraczewska, w drugim Michał Kuczkowski i Agnieszka Kapelańska.
Dzieci nie nudziły się, bo zajęła się nimi Mirka Grześkowiak, która jak mówi „uwielbia pracę z najmłodszymi” i dzieci o tym dobrze wiedzą, bo odwzajemniają jej entuzjazm. Ola Moraczewska prowadziła warsztaty z wielbienia wśród dzieci.
Iza Smalec opowiedziała na podstawie własnego doświadczenia dlaczego Boga warto wielbić. Mateusz Smalec pokazał w praktyczny sposób jak można wykorzystać media w głoszeniu chwały Bożej.
Gosia Michalak podzieliła się swoją drogą do kariery fotografa dziecięcego, którą Bóg pozwolił jej odkryć pomimo, że życie nie zapowiadało się różowo. Jej świadectwo stało się zachętą dla wielu osób znajdujących się na rozdrożu.
Maciek Strzyżewski opowiedział o nieoczekiwanym odkryciu w sobie kilka lat temu pasji do pisania, które w chwili obecnej jest potężnym narzędziem w ewangelizacji, pomimo, że jego lata szkolne zupełnie nie pisały takiego scenariusza. Jest to kolejny przykład na to, że w Bożej szkole to co słabe przekształca się w to co mocne dla Królestwa Bożego.
Sztuka w służbie Bogu
Zdecydowanie największym wydarzeniem były warsztaty, które bez reszty wciągnęły wszystkich uczestników.
Warsztaty gospel poprowadziła Agnieszka Kosowska.
Warsztaty teatralne poprowadziła Asia Citlak.
Warsztaty z tańca poprowadziła Dorota Herok.
Warto też dodać, że jedzenie podczas weekendu dla Jezusa było nadzwyczaj smaczne. Ukłony dla pań kucharek. Miłą niespodzianką był prezent od właściciela wydawnictwa „Christ Media”, Waltera Kaczorowskiego. Wszyscy uczestnicy otrzymali kopię znakomitej książki o życiu Jezusa pt.: „Pragnienie wieków”.
Za całością żmudnych przygotowań do imprezy jak zwykle stał cichy, pracowity i poświęcony Piotr Kosowski.
To był niezwykły czas wspólnoty z Bogiem i sobą nawzajem. Wiele osób doświadczyło uwolnienia i potężnych przełomów w swoim życiu. Z wielką niecierpliwością czekam na następne spotkanie.
Maciej Strzyżewski
Opinie uczestników:
„Ja jeszcze dzisiaj jestem pod ogromnym wrażeniem warsztatów. Byłam pierwszy raz i mam nadzieję, że nie ostatni. To niesamowite ile Bóg zmienił w moim sercu przez ten czas. To niesamowite jak On działa i w jaki sposób można Go wielbić. Dziękuję Bogu za ten czas. Dziękuję Najwyższemu za ludzi, przez których działa i dziękuję za to, że tak bardzo zmienia moje serce.” Anita
„Jadąc do Zakościela zastanawiałam się czego tym razem doświadczę. Wydawało mi się, że poprzednio dostałam już tak dużo! Ale Pan ma nieograniczone zasoby dobra, mocy i chętnie daje je tym, którzy go o to proszą! Jestem pod wrażeniem jak wyposażył Was we wszystko co niezbędne, by szafować jego obfitością! Dzięki, za naukę uwielbienia, za empatię, za modlitwy. Chwała Bogu za to spotkanie!” Sabina
„Jestem pod wielkim wrażeniem tego, jak Bóg działał. Dużo by mówić, ale tak np. wieczór uwielbienia w sobotę, który zakończył się totalną ciszą trwającą chyba z 10 minut kiedy ludzie modlili się, jedni na kolanach, inni z rękami uniesionymi, inni na siedząco, ale wszyscy zanurzeni w Bożej Chwale. Dla mnie wielki i niesamowity czas!” Agnieszka
Jadłodajnia 
Tym razem nie byliśmy w Zakościelu, ale wiem już, że właśnie w takich miejscach Bóg mówi. Bóg mówi też w mojej sypialni przez Swoje Słowo i Ducha, jednak bez zgromadzenia skazany jestem na porażkę.
Często słyszałem i jeszcze słyszę jak ludzie mówią, że dla nich jedynym autorytetem jest Bóg, że jadą na nabożeństwo spotkać się z Bogiem i że słuchają tylko Boga. I jak dobrze to brzmi, tak jest to skazane na klęskę. Bóg mówi do ludzi przez ludzi, przez Słowo, przez Kościół, przez stworzenie, przez okoliczności i przez Ducha. Jednak szczególnie przez Kościół, czyli przez zgromadzenia takie jak w np. Zakościelu, ponieważ właśnie w Kościele przejawiają się wszystkie sposoby Bożego przekazu. Potrzebujemy więc apostołów, proroków, nauczycieli, ojców, liderów i autorytetów i potrzebujemy naśladować ich. Inaczej Jezus nie założył by Swojego Kościoła i nie budował by Go. Dlatego uczucia i wrażenia jakie towarzyszą nam w takich miejscach i wspomnienia z tym związane są niezapomniane i bardzo wzmacniające.
Nikt nic nie zrobi bez ludzi, a szczególnie w chrześcijaństwie. Jesteśmy dla siebie skarbem i podarunkiem od Boga. Dlatego każde wspólne spotkanie jest manifestacją Bożej obecności, bo gdzie dwóch, lub trzech, tam On z nimi. Emanuel.